Het is goed en mooi om zelf te vertellen over het leven van de overledene. Maar niet iedereen kan, wil, of durft dat. Dat wil echter niet zeggen dat u, als nabestaande, passief moet toezien…
Als u wilt, dan zijn er verschillende mogelijkheden om een eigen bijdrage te leveren. Het voordragen van een gedicht, het schrijven en voorlezen van een gesproken brief, het aansteken van de kaars(en), het gezamenlijk sluiten van de kist, het uitspreken van een dankwoord… Mogelijkheden te over, voor wie dat wenst.
Niet zelden wordt het door mij geschreven en voorgedragen levensverhaal afgewisseld met bijdragen van vrienden en familie, waardoor er een mooi geheel ontstaat. Maar als u liever de dienst volgt zonder de druk van zelf “iets te moeten”, dan kan dat natuurlijk ook.
U beslist, ’t is tenslotte uw afscheid…